(Kısa hikaye)
Yıllarca ev sahibine kusursuzca hizmet eden tahta kapı gün gelmiş eskimiş ve bayağa yıpranmış. Bunu farkeden ev sahibi onu kırarak yerine demir kapı takmış.
Gel zaman git zaman, demir kapı paslanmış. Ev sahibi onu temizleyip, yeniden boyamış. Tahta kapı ise fırlatıldığı köşeden demir kapıya gülerek böyle söylemiş:
-Eyvah senin haline! Baksana, senin gerçek yüzünü nasıl saklıyorlar. Yüzüne sürülen boya senin yüzündeki pası saklayabilir, ama eski olduğun gerçeğini asla saklayamaz. Seni içeriden kemiren pas, eninde sonunda yine dışına vuracaktır.
Oysa ne mutlu bana. Mutluyum ki, senin gibi ödül adıyla ceza almamışım. Beni kırıp döküp senelerin emeğini tek celsede bu köşeye fırlatsalar da, asıl yüzümü maskeleyememiş, beni özümden saklayamamışlar.
Bir Cevap Yazın